اولین اتوبوس که وارد ایران شد

اولین اتوبوس ایران توسط تاجری بلژیکی در اواخر سلسله ی قاجار به رشت وارد شد. اتوبوس با نام دیگر “گذربر” وارد رشت شد، اما به دلیل زیرساخت­ های نامناسب، پس از چندی، تاجر به مشکلاتی برخورد و در نهایت مجبور شد اتوبوس را به یک ایرانی به نام معین التجار بفروشد. صاحب جدید اتوبوس، مردم را با دریافت کرایه هر نفر 3 شاهی، در شهر تهران جا به جا می کرد. پس از گذشت زمان، نیاز مردم به این وسیله ی حمل و نقل افزایش پیدا کرد و برخی دیگر از تجار نیز با وارد کردن اتوبوس به این صنف پیوستند.

اولین اتوبوس ایران

سال 1290، اولین سری از اتوبوس­ های مونتاژ شده به ایران وارد شد. در آن زمان، حدودا پنج درصد از مسافران، به ​وسیله ی پانصد دستگاه اتوبوس که در ایران مشغول به کار بودند، جا به جا می شدند.
در سال 1298، برای رفع مشکلات حمل و نقل و سازماندهی و تنظیم قوائدی در این باب، اداره­ ای در بلدیه (شهرداری) تاسیس شد. بلدیه نیز موظف شد، تسهیلاتی را مانند: زمان کار ناوگان، میزان کرایه، تثبیت خطوط و آیین‌نامه انضباطی فراهم کند.

در اولین مرحله بلدیه تهران، تمام اتوبوس‌ها را موظف کرد تا پلاک شناسایی دریافت کنند. در زمان کریم آقا بوذرجمهری، که در آن زمان شهردار تهران بود، هر خط دارای ناظری شد تا بر ناوگان و نحوه ی کارکرد آن ها نظارت داشته باشد.
در شهریور سال ۱۳۲۰، صد دستگاه اتوبوس در شهر تهران به کار مشغول بودند که حدود ۹۰ دستگاه از آن ها اتوبوس های شرکت بنز بودند. در همین سال اتوبوس‌هایی روسی به نام «زایس» به ایران وارد شد و نهایتا در سال ۱۳۳۱شرکت های خصوصی توانستند برای اولین بار در زمینه حمل و نقل فعالیت کنند.

تصویر اولین اتوبوس وارد شده به ایران توسط یک تاجر بلژیکی در شهر رشت