تاریخچه علائم و تابلوهای راهنمایی از زمان روم باستان

زمانی که سوار بر ماشین خود به گشت و گذار در محله می پردازید، احتمالا هیچ توجهی به تابلوهای ترافیکی نمی کنید و بدون نیاز به آن ها می توانید به مقصد برسید. با این حال، زمانی که در جاده یا خیابانی که قبلا در آن نبوده اید رانندگی می کنید، متوجه اهمیت این علائم ترافیکی می شوید. در دوران مدرن، حتی تصور جهان بدون تابلوهای ترافیکی غیر ممکن است و تصور جهان پیش از نیاز به آن ها غیر ممکن تر! در گذشته همان طور که ترافیک به این معنا وجود نداشت، نیازی هم به این علائم احساس نمی شد.

نیاز به تابلوهای ترافیکی

با میلیون ها مایل بزرگراه و جاده در جهان امروز، وجود تابلوهای ترافیکی ضروری است. آیا می توانید یک مسیر ساده به فروشگاه مواد غذایی را بدون این علائم و چراغ های ترافیکی تصور کنید؟ بسته به محلی که در آن زندگی می کنید، ممکن است این امر خیلی فاجعه بار به نظر نیاید، اما این مسئله حتما بر روی زندگی افرادی که در مناطق پر جمعیت زندگی می کنند، تاثیرگذار خواهد بود.

تاریخچه علائم راهنمایی و رانندگی

باور کنید یا نه، تاریخچه این علائم به روم باستان باز می گردد. اما مراحلی که این علائم طی کرده اند تا به شکل استاندارد امروز درآیند، سال های زیادی طول کشیده است. تصور کنید در شهری جدید سوار بر اسب در راه شغل جدید خود هستید و هیچ ایده ای ندارید که کجا هستید، فقط می دانید که دیرتان شده است. این ممکن است به نظر انسان مدرن عجیب و غریب باشد، اما اولین تابلو جاده ای، مایل شمار هایی بودند که در روم باستان استفاده می شدند. با هم نگاهی به سیر تحول این علائم از روم باستان تا امروز می اندازیم. مطمئن هستم پس از خواندن این مطلب نگاه شما به تابلوهای ترافیکی برای همیشه عوض خواهد شد.

بشتر بخوانید : تابلو های ترافیکی استاندارد، راهی برای کاهش خطر

علائم راهنمایی و رانندگی در روم باستان

از زمان روم باستان علائم راهنمایی و رانندگی به شکل های مختلفی مورد استفاده قرار گرفته اند.
رومی ها با ساختن سیستم جاده ای، تونل ها و پل ها از پرتغال به قسطنطنیه، توانستند ارتش خود را سریع تر به آنجا ببرند و به راحتی کالای مختلف وارد کنند. به عبارت دیگر، این سیستم قوی جاده ای بود، که باعث پیشرفت روم شد.
رومیان در فواصل منظم در جاده، فاصله آن محل را تا روم مشخص می کردند و در تقاطع جاده ها از تابلو جاده ای بهره می بردند، به همین علت است که آن ها را مخترع تابلوهای ترافیکی می دانند.
رومیان باستان، به وسیله اسب، درشکه یا پیاده رفت و آمد می کردند، در نتیجه هنوز نیاز به بزرگراه های پیچیده امروزی برای جابه جایی جمعیتی که عجله دارند به سر کار برسند یا به دنبال بچه های خود به مدرسه بروند، نبود.

سیستم جاده ای در قرون وسطی

از سقوط روم باستان در سال 476 قبل از میلاد مسیح تا قرن چهارده میلادی را دوره قرون وسطی می نماند. در این دوره هنوز از سیستم جاده ای روم باستان استفاده می شد. در این زمان، در تقاطع ها نشانه های مختلفی برای هدایت مردم به شهر های مختلف مورد استفاده قرار می گرفت. با این حال از زمانی که روم سقوط کرد، عبور و مرور افزایش پیدا کرد، اما اقدامی در راستای رسیدگی به جاده ها یا ساختن جاده های جدید انجام نشده بود.
سختی سفر و حمل بار، با اسب و کالسکه و واگن هایی که با حیوانات حمل می شد، سبب اختراع دوچرخه و خودرو شد، که نیاز به بهبود جاده ها را افزایش داد.

اولین تابلو علائم ترافیکی در قرن هجده

قرن هجده و نوزده، دوره اختراعات و پیشرفت در صنعت حمل و نقل بود. به عبارت دیگر نیازی به استفاده از اسب برای سفر از شهری به شهر دیگر نبود. مردم می توانستند با استفاده از روش های جدید حمل و نقل با سرعت بیشتری سفر کنند.

تاریخچه پیدایش دوچرخه

• آیا تا به حال به اختراعی که حتی در ذهن خودتان عجیب به نظر برسد فکر کرده اید؟
• آیا می دانستید برای اولین بار ایده دوچرخه در سال 1418 مطرح شد؟

دلسرد نشوید، در عوض اجازه دهید تا تاریخ الهام بخش شما باشد. صد ها سال طول کشید تا دوچرخه به واقعیت بپیوندد. یک مهندس ایتالیایی به نام جیووانی فونتانا وسیله ای چهار چرخ که با نیروی انسانی به حرکت درمی آمد، طراحی کرد.

با این وجود تا سال 1817 که کارل ون داییز مخترع آلمانی، وسیله ای با دو چرخ که حتی پدال نداشت و تماما حتی چرخ های آن از چوب ساخته شده بودند معرفی کرد، کسی نتوانسته بود این ایده را به واقعیت تبدیل کند. بدون پدال بودن این وسیله به این معنا بود که باید با پا به حرکت درمی آمد. می توانید تصور کنید که چنین وسیله ای محبوبیتی کسب نکرد. به علاوه این دوچرخه اولیه، تهدیدی برای عابران پیاده به حساب می آمد.

با این وجود، در دهه 1860 دوچرخه با تغییرات اساسی روبه رو شد و چرخ های چوبی با چرخ های فولادی جایگزین شدند و پدال معرفی شد. این وسیله به عنوان اولین وسیله پدالی شناخته می شود. این دوچرخه برای استفاده یک نفر ساخته شده و بسیار پر سر و صدا بود.

بیشتر بخوانید :  استفاده از تابلوهای راهنمایی و رانندگی توسط هنرمند ایتالیایی

مخترع دوچرخه که بود؟

این که چه کسی برای اولین بار از پدال استفاده کرد مشخص نیست، اما نام پییر لوماس، سازنده فرانسوی، به عنوان مخترع خودرو پدالی در سال 1866 ثبت شد.
تا اواخر قرن نوزده، دوچرخه هایی اختراع شد که پاسخگوی نیاز های مردم بود و مسائل ایمنی در آن ها رعایت شده بود. با استفاده بیشتر از دوچرخه، نیاز به علائم راهنمایی برای، دوچرخه سواران، عابرین پیاده و سایر مسافران هم بیشتر شد. سازمان های دوچرخه سواری و محلی، برای کمک به دوچرخه سواران در مسیر های شیب دار و خطرناک، اقدام به نصب این گونه تابلوهای ترافیکی کردند.
در آخر، اتومبیل ها و راه آهن، راحتی و امنیت دوچرخه سواران را تحت تاثیر قرار دادند و تا سال 1960 و ظهور دوباره دوچرخه، این وسیله تبدیل به ابزاری برای بازی کودکان شد. برآورد ها نشان می دهد، که در حال حاضر از دو میلیارد دوچرخه در سراسر جهان استفاده می شود.

تاریخچه اتومبیل

مشخص کردن این مسئله که دقیقا چه کسی مخترع اتومبیل بوده، تقریبا غیرممکن است. مانند دوچرخه، اتومبیل نیز، در طی صدها سال تغییر تبدیل به وسیله ای راحت و قابل استفاده شد. به طور مثال لئوناردو داوینچی از کسانی بود که در قرن بیست و یکم طرح هایی برای ساخت اتومبیل داشت.
با وجود این که اختراع اولین خودرو بنزینی به کارل فردریش بنز، در سال 1895 نسبت داده می شود، اما برادران دوریی در سال 1893 اولین شرکت تولید کننده اتومبیل را در آمریکا تاسیس کردند.

اولین سازمان برای تعیین تابلوهای ترافیکی توسط توریستی ایتالیایی در حدود سال های 1895 تشکیل شد. در اویل دهه 1900 در پاریس، کنگره بین المللی سازمان های توریستی، اولین استاندارد های علامت گذاری برای جاده ها را آغاز کرد. در سال 1909، نُه دولت اروپایی، چهار نماد تصویری را به صورت مشترک انتخاب کرده و به عنوان استاندارد در مناطق مختلف از آن ها استفاده کردند.

بیشتر بخوانید: نخستین قانون راهنمایی و رانندگی در ایران

ساخت تابلوهای ترافیکی در آمریکا

در آمریکای دهه 1900 نیز همگام با رشد صنعت اتومبیل سازی، از علائمی برای راحتی رانندگان استفاده شد. این تابلو ها در ابتدا به راحتی شکسته می شدند یا از بین می رفتند. این اتفاق باعث شد تا آمریکایی ها نیز به اهمیت این علائم آگاه شوند. در اوایل سال 1899، اولین انجمن آمریکایی در این زمینه تشکیل شد و تا حدودی به نشانه گذاری در جاده ها و رسیدن مسافران به مقصد خود، کمک کرد.
اگرچه تا دهه 1920 که خطوط مونتاژ برای تولید اتومبیل هنوز جای خود را باز نکرده بودند، اتومبیل ها فقط برای استفاده قشر مرفه جامعه بودند، اما نیاز به تابلوهای ترافیکی و جاده ای به حدی احساس می شد که سازمان های مختلف برای انجام این مسئولیت با هم رقابت می کردند. تا جایی که تعداد استفاده از این علائم و نشانه های ترافیکی به قدری زیاد شد که باعث گیج شدن مسافران می شد!

از سال 1922 استانداردسازی علائم ترافیکی راهنمایی رانندگی آغاز شد و پس از نشست های مختلف، برخی از اشکال بعنوان استاندارد انتخاب شدند. این اشکال عبارت بودند از: دایره جهت هشدار، هشت ضلعی برای توقف، لوزی جهت احتیاط در تقاطع ها و ستاره برای نشان دادن بزرگراهها. این تابلو و علائم راهنمایی رانندگی با حروف و نماد سیاه بر روی زمینه سفید، از چاپ دستی یا برجستگی بر روی فلز استفاده کرده بودند و با ابعاد 24 اینچی تولید می شدند. و بالاخره تابلوهای ترافیکی امروزی در سال 1968 ابداع و در سراسر جهان فراگیر شدند و ما در ایمن ترافیک کالا  مفتخریم که انواع تابلوهای راهنمایی تولید شده بر اساس آخرین استانداردهای تعریف شده را، در اختیار مشتریان قرار می دهیم.

در گذشته بدلیل کم بودن تعداد خودروها و سرعت پایین آنها، رانندگان قادر بودند بتوانند از خود در مقابل خطرات محافظت کنند. از طرفی بسیاری از سازمانها از نمادهای مختلفی برای رساندن مفاهیم یکسان استفاده میکردند که نتیجه آن افزایش اختلاف بین نهادها و سازمانها برای پذیرش مسئولیت ایجاد امنیت در راهها بود. در این شرایط بود که نیاز به یکسان سازی علائم احساس شد. و اولین تابلو راهنمایی رانندگی در سال 1915 که یک تابلو ایست بود روی یک ورقه فلزی دو طرفه با رنگ مشکی و بر روی یک زمینه سفید ساخته شد و در دترویت نصب گردید.

برای خرید تابلو راهنمایی رانندگی با تضمین کیفیت به فروشگاه اینترنتی ایمن ترافیک کالا مراجعه کنید.

منبع: degemmill