وضعیت جاده های جنوب کشور

وضعیت جاده های جنوب کشور همیشه دارای اهمیت ویژه‌ای در سیستم حمل و نقل تمام کشور بوده‌ است. جنوب کشور دارای پتانسیل‌های اقتصادی و گردشگری فراوانی است، و از همین رو تردد در جاده‌های جنوب کشور از هر نظر دارای اهمیت بسیار بالایی است. جنوب کشور را می‌توان قطب اقتصادی ایران دانست و بیشتر حجم واردات و صادرات کشور از طریق جاده‌ها و محورهای مواصلاتی منتهی به بنادر جنوب صورت می‌پذیرد. به همین دلیل وضعیت جاده های جنوب کشور همیشه مورد توجه مردم و مسئولین بوده است.

وضعیت جاده های جنوب کشور در خطر است

اما آیا می‌توان گفت که جاده‌های جنوب از استانداردهای بالایی برخوردارند و ظرفیت تردد این حجم از خودروهای سواری و ترانزیتی را دارند؟ اگر این استانداردها در این جاده‌ها رعایت می‌شود، دلیل پایین بودن ایمنی این جاده‌ها و آمار بالای مرگ و میر در این جاده‌ها به چه علت است؟ به چه علت جاده‌های سیرجان به بندرعباس و بندرعباس به لار را با نام جاده مرگ می‌شناسند؟ در ادامه به توضیح مختصری در مورد ایمنی این جاده‌ها و در کل وضعیت جاده های جنوب کشور خواهیم پرداخت.

جاده سیرجان به بندرعباس

برای بررسی وضعیت جاده های جنوب کشور، ابتدا باید به مهمترین آنها پرداخت و برای شروع به بررسی وضعیت جاده سیرجان به بندرعباس خواهیم پرداخت. این جاده به طول 308 کیلومتر، شهر سیرجان در استان کرمان را به بندعباس در استان هرمزگان متصل می‌کند. چیزی بالغ بر 60% از حجم کالای وارداتی و صادراتی کشور از طریق این جاده به بندرعباس و از بندرعباس در تمام کشور پخش می شود. با توجه به حجم بالای تردد و نداشتن ایمنی لازم تصادفات بسیار مرگباری در این جاده به وقوع می‌پیوندد. تا گذشته نه چندان دور، این جاده در هر جهت دارای یک باند بود و خودروها در طول شب و به واسطه نداشتن دید کافی از رو به رو با یکدیگر برخورد می‌کردند.

عدم خط کشی

نداشتن خط کشی جاده مناسب در جاده‌های جنوب کشور یکی ار عمده دلایل این تصادفات بوده که در بخشی جداگانه به آن خواهیم پرداخت. ولی به چه علت برای جاده‌ای با این درجه از اهمیت و حجم از تردد اقدام تاثیر گذاری صورت نمی‌پذیرد. با اصلاح محور شمالی و شرقی این جاده در استان هرمزگان تا حدی از حجم خطرات کاسته شده است. تبدیل این جاده به بزرگراه نیز اقدام دیگری بود که در راستای ایمن سازی این جاده صورت گرفت، اما مانند همه اقدامات دیگر، تاسیس این بزرگراه نیز بیشتر جنبه پاک کردن صورت مسئله را داشته است.

یکی از مشکلات اصل این بزرگراه خط‌کشی‌های آن است که به واسطه آب و هوای گرم در بازه‌های زمانی کوتاه از بین می رود. بزرگترین مشکل این بزرگراه، گاردریل‌هایی است که در آن استفاده شده، نور از میان این گاردریل‌ها عبور می‌کند و با تابش به چشم رانندگانی که در مسیر رو به رو در حرکت هستند، باعث سردرگمی رانندگان شده، و رانندگان را به اشتباه می‌اندازد. این تابش نور باعث می شود رانندگان تصور کنند خودرویی از رو به رو به سمت آنها در حرکت است. موارد زیادی از تصادفات مرگبار به این علت در این جاده گزارش شده است.

تجهیزات ترافیکی

شاید با در نظر گرفتن وضعیت جاده های جنوب کشور و استفاده از وسایل ایمنی ترافیکی مانند رنگ ترافیکی ، گاردریل مناسب، تودلی گاردریل مناسب و حتی چشم گربه ای هوشمند، این امکان وجود داشت که تا حد زیادی از این تصادفات پیشگیری کرد. استفاده از علائم راهنمایی رانندگی نیز به درستی در این جاده رعایت نشده و همین مسئله وضعیت جاده های جنوب کشور را بدتر از گذشته کرده است.

دلیل دیگر پرخطر بودن این جاده، استاندارد نبودن لاین‌های این بزرگراه است. به هیچ وجه نمی‌توان استانداردهای بین‌المللی بزرگراه‌ها را در این جاده مشاهده کرد. محوری با این اهمیت و حجم از تردد نیاز به تاسیس یک آزادراه دارد، حال آنکه رانندگان در این مسیر با یک بزرگراه با سه لاین بسیار کم عرض تر از حد استاندارد و بسیار نزدیک به هم مواجه می شوند. با اندکی بررسی در وضعیت جاده های جنوب کشور می‌توان به وضوح علائم کمبود بودجه و عدم رسیدگی به این جاده‌ها را مشاهده کرد.

جاده بندرعباس به لار

برای بررسی وضعیت جاده های جنوب کشور به بررسی یکی دیگر از محورهای مهم مواصلاتی جنوب کشور، محور بندرعباس به لار می‌پردازیم. این جاده شاهراه بین استان هرمزگان و استان فارس است، و می‌توان گفت مرکز کشور از طریق این جاده به جنوب کشور متصل می‌شود. این جاده به طول 300 کیلومتر یکی دیگر از جاده‌هایی است که گردشگران و ماشین‌های سنگین از آن برای عبور و مرور بین استان‌های مرکزی کشور و بنادر جنوبی استفاده می‌کنند. این جاده را با نام مستعار مرگ می شناسند. در این جاده هیچ آبادی و پمپ بنزینی وجود ندارد.

عدم وجود علائم ترافیکی

یکی از ابتدایی ترین حق مسافران در یک جاده بعد از وجود علائم ترافیکی و علائم هشداردهنده مناسب، وجود استراحتگاه‌ها و پمپ بنزین در طول مسیر است. در کناره‌های این جاده به جای گاردریل‌های مناسب، شاهد تیرهای چوبی قدیمی هستیم. در هیچ کجای این مسیر خبری از چراغ راهنمایی چشمک زن در محدوه نزدیک به روستاها نیست و همین امر سبب تصادفات و مرگ و میرهای پرشمار در محل‌های تلاقی این جاده و روستاها در کیلومترهای ابتدایی و انتهایی این جاده می شود. این جاده در هر جهت دارای یک باند کم عرض ایت و به همین علت برخورد خودروها با هم به واسطه فاصله نزدیکی که با یکدیگر دارند امری بسیار متداول است.

با اندکی بررسی وضعیت جاده های جنوب کشور متوجه خواهید شد که نداشتن خط کشی جاده‌ای مناسب مختص این جاده نیست و در اکثر جاده‌های جنوب مشاهده می شود. شاید داشتن خط کشی مناسب به همراه گل میخ ترافیکی و یا میخ چشم گربه ای می‌توانست تا حدودی از حجم تصادفات این جاده بکاهد.

در این مقاله به بررسی وضعیت جاده های جنوب کشور و بخش کوچکی از مشکلات و کاستی‌های ایمنی آن پرداخته شد. با توجه به حجم بالای تردد خودروهای شخصی و سنگین در این جاده‌ها و نقش حیاتی که این جاده‌ها در اقتصاد کشور ایفا می‌کنند، لازم است که با دقت بیشتری به تعمیر، تجهیز و نگهداری این جاده‌ها پرداخته شود. در مقاله های بعدی به مقوله خط کشی در جاده‌های جنوب کشور و مشکلات آن خواهیم پرداخت که سالیان بسیار زیادی است که مردم درگیر مشکلات مربوط به آن بوده‌اند.